رهبری کوانتومی یک پارادایم نوظهور در حوزه مدیریت و رهبری سازمانی است که اصول فیزیک کوانتوم، مانند عدم قطعیت، درهم‌تنیدگی، و سوپرپوزیسیون، را برای هدایت سازمان‌ها در محیط‌های پیچیده و متغیر به کار می‌گیرد. این رویکرد بر سازگاری سریع، تصمیم‌گیری مبتنی بر اطلاعات جامع، و تقویت ارتباطات داخلی تأکید دارد، و به رهبران کمک می‌کند تا با چالش‌های دنیای مدرن، مانند تغییرات سریع فناوری و عدم پیش‌بینی‌پذیری، مقابله کنند. در رهبری کوانتومی، تمرکز بر ایجاد یک فرهنگ سازمانی پویا است که در آن افراد و تیم‌ها به یکدیگر وابسته و متصل هستند، و این امر منجر به نوآوری و پایداری بیشتر می‌شود. این مفهوم به ویژه برای سازمان‌هایی مناسب است که در صنایع پیشرفته یا محیط‌های رقابتی فعالیت می‌کنند، و می‌تواند به عنوان ابزاری برای تحول دیجیتال و مدیریت بحران مورد استفاده قرار گیرد.
